คริสต์มาสผ่านไปแล้ว บรรยากาศปลายปีก็เริ่มชัดเจนขึ้น

หลายคนคงเป็นวันทำงานวันสุดท้ายกันเมื่อวานหรือวันนี้

ช่วงเวลาที่เงียบสงบของปลายปีแบบนี้ มันทำให้ผมเผลอคิดถึง “ปีหน้า”

ปีนี้เราเดินมาอย่างไร และจากนี้จะเดินต่อไปอย่างไร

สำหรับ Yum! Yam! ปีนี้คือปีที่ผมเดินทางไปโคราชทุกเดือน

พูดตรงๆ มันไม่ใช่การเดินทางที่สบาย ทั้งระยะทางและสภาพร่างกายก็ไม่ง่าย

แต่ต้องขอบคุณจริงๆ ที่ผมสามารถผ่านปีนี้มาได้โดยไม่ป่วยหนัก

สิ่งนั้นเกิดขึ้นได้ เพราะมีผู้คนในพื้นที่ และมีทุกคนที่คอยมองดูและสนับสนุนอยู่จากที่ไกล

เมื่อมองย้อนกลับไป เส้นทางที่ผ่านมามันไม่เคยเป็นเส้นตรง

ที่ผ่านมา เราเคยทำโครงการคราวด์ฟันดิงที่เชื่อมญี่ปุ่นกับไทยผ่าน “อาหาร” มาแล้ว 3 ครั้ง

บางคนอาจมองว่าเป็นโครงการแยกกันเป็นครั้งๆ

แต่สำหรับผม ทุกอย่างอยู่บนเส้นเรื่องเดียวกัน

เราค่อยๆ ทดลอง ค่อยๆ ปรับ ค่อยๆ เดินต่อ

สิ่งที่ทำในอดีตนำมาสู่กิจกรรมที่เรากำลังทำอยู่ในโคราชตอนนี้

อดีตจึงเชื่อมกับปัจจุบัน และสิ่งที่เราทำอยู่ตอนนี้ก็ยังอยู่ระหว่างทางไปสู่อนาคต

เพราะเหตุนี้เอง ในเดือนธันวาคมซึ่งเป็นเดือนแห่งการบริจาค

ผมจึงตัดสินใจค่อยๆ เปลี่ยนรูปแบบการสนับสนุนของ Yum! Yam!

จากการพึ่งพาคราวด์ฟันดิงแบบครั้งเดียว

ไปสู่การมี “ผู้สนับสนุนรายเดือน” มากขึ้น

นี่ไม่ใช่เพราะอยากขยายกิจกรรม หรืออยากทำอะไรที่เกินตัว

แต่เป็นเพราะผมอยากสร้าง “รูปแบบที่สามารถทำต่อไปได้จริง”

เพื่อให้เรายังสามารถเดินทางไปพื้นที่ได้ต่อในปีหน้า

เพื่อให้เราสามารถเดินเคียงข้างผู้คนในพื้นที่ได้ลึกขึ้นอีกก้าว

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมเรียนรู้ว่าความมั่นคงของฐานกิจกรรมคือสิ่งสำคัญที่สุด

การรับสมัครผู้สนับสนุนรายเดือนจะมีถึง

วันอาทิตย์ที่ 28 ธันวาคมนี้ ซึ่งเป็นสุดสัปดาห์นี้เอง

สำหรับผู้ที่เคยสนับสนุนคราวด์ฟันดิงของเราในอดีต

ผมได้ส่งอีเมลไปเป็นการส่วนตัวแล้ว

ถ้ามีโอกาส ระหว่างจัดบ้านปลายปี

อยากให้ลองเปิดกล่องอีเมลดูสักนิด

อาจจะยาวสักหน่อย แต่ผมเขียนถึงเหตุผลว่าทำไม “ตอนนี้” จึงเป็นรูปแบบนี้

และอยากเดินต่อไปอย่างไร ด้วยความรู้สึกตรงไปตรงมา

การเป็นผู้สนับสนุนรายเดือนไม่ใช่การแบกรับภาระ

สำหรับผม มันคือการ “มีส่วนร่วมต่อเนื่อง”

ในฐานะคนที่อยากรู้ อยากเห็น และอยากติดตาม

ในพื้นที่เกิดอะไรขึ้น

มีการเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง

และเรากำลังเจอกำแพงแบบไหนอยู่

ได้เห็นสิ่งเหล่านี้ไปด้วยกัน

คิดไปด้วยกัน

และเดินต่อไปด้วยกัน

ในช่วงปลายปีนี้

ถ้าคุณรู้สึกว่า “ขอสนับสนุนไว้สักหน่อยก็แล้วกัน”

แค่นั้นก็เป็นกำลังใจที่มีความหมายมากแล้วสำหรับผม

ในช่วงเวลาที่เงียบสงบของปลายปีนี้

ในฐานะการหว่านเมล็ดเล็กๆ เพื่ออนาคต

ถ้าคุณจะร่วมเดินไปกับ Yum! Yam!

ในรูปแบบผู้สนับสนุนรายเดือน ผมจะดีใจมากจริงๆ

クリスマスが終わって、街の空気も一気に年末ですね。

昨日・今日が仕事納めという方も多いのではないでしょうか。

日本人だからか？この静かな年末の時間って、不思議と来年のことを考えます。

今年はどうだったか、そして来年はどうするか。

ヤムヤムにとって今年は、毎月コラートに通い続けた一年でした。

正直、楽な移動ではありませんし、体力的にも簡単ではないですが（特に今の寒暖差が開く時期は辛い。。）ありがたいことに大きく体調を崩すこともなく、何とか無事に走り切ることができました。

それができたのは、現地で待ってくれている人たちの存在と、遠くから見守り、支えてくださっている皆さんの存在があったからです。みんなの応援が確実に前進する原動力になっています。

振り返ると、ここまで来る道のりは決して一直線ではありませんでした。

これまでに、日本とタイを「食」や「農」でつなぐ取り組みを、クラウドファンディングという形で3回実施してきました。

その時々で切り取ってしまうと、一つひとつは単発のプロジェクトに見えたかもしれませんが、私の中ではすべて同じ活動文脈の延長線上にあります。

その時々で、できる形を探しながら、試しながら、もがいて続けてきた結果が、今のコラート・ピマーイでの活動につながっています。

過去があったから今があり、今やっていることも、また次につながっていく途中にあります。

だからこそ、今年の12月、寄付月間に合わせて、ヤムヤムの支援の形を少し変えようと決めました。

関係が長続きせず途切れてしまいがちな、これまでの単発のクラファン中心ではなく、「マンスリーサポーター」という形に、徐々に移行していこうとしています。

これは活動を拡大したいからでも、無理をしたいからでもありません。

「続けられる形」をちゃんとつくりたい、という気持ちからの選択です。

来年も現地に通い続けるために。

活動に関わっていただいている人たちと、もう一歩深く並走するために。

そのためには、活動の足元が安定していることが何より大切だと、ここ数年で強く感じるようになりました。

マンスリーサポーターの募集は、12月28日（日）まで。今週末が締切です。

過去のクラファンでご支援いただいた方には、別途メールもお送りしています。

もしよかったら、年末の大掃除ついでに、メールボックスを少しだけ覗いてみてください。

少し長いですが、なぜ今この形なのか、どんな思いで続けようとしているのか、正直な気持ちを書いています。

マンスリーサポーターになることは、何かを背負うことではありません。

むしろ、引き続き関わる立場として、関心を持って知ってほしい、経過を見ていて欲しいという、相互関係だと思っています。

現地で何が起きているのか。

どんな変化があり、どんな壁にぶつかっているのか。

それを一緒に受け止めながら、考えながら、続けていく。

今年の終わりに、そして来年に向けて、

「ここは応援しておこうかな！」、「頑張れ！」と思ってもらえたら、それだけで本当に心強いです。いや、本当なんです。

この年末の静かな時間に、未来への小さな種まきとして。

ヤムヤムのマンスリーサポーターという形で、また一緒に歩いてもらえたら嬉しいです。